Sjoukje Dijkstra

Naam: Sjoukje Dijkstra 
Geboren: 28 januari 1942 te Akkrum

1964, Olympische Winterspelen IX te Innsbruck, Oostenrijk
Sport: kunstrijden
Onderdeel: individueel
Prestatie: goud, met 2018,5 punten

1960, Olympische Winterspelen VIII te Squaw Valley, Verenigde Staten
Sport: kunstrijden
Onderdeel: individueel
Prestatie: zilver, met 1424.8 punten

1956, Olympische Winterspelen VII te Cortina d'Ampezzo, Italië
Sport: kunstrijden
Onderdeel: individueel
Prestatie: twaalfde plaats; met 145.80 punten

Sjoukje Rosalinde Dijkstra was de eerste Nederlandse kunstrijdster die het tot grote internationale kampioenschappen bracht. Ze werd vijf keer Europees kampioene (1960-1964) en drie keer wereldkampioene (1962-64). Aan de Olympische Winterspelen nam ze drie keer deel. Als 14-jarige werd ze twaalfde in 1956, vier jaar later veroverde ze zilver en als kroon op haar schitterende carrière goud in 1964. Zesmaal werd ze uitgeroepen tot Sportvrouw van het jaar (1959-64).

Als dochter van een olympisch schaatser (1936), de Amstelveense huisarts Lou Dijkstra, kwam Sjoukje al heel jong met de ijssport in aanraking. Voor het kunstrijden bleek ze een uitgesproken talent te bezitten. Met de schoolboeken in haar koffer ging ze op 11-jarige leeftijd naar Londen om daar een aantal maanden te trainen onder de kundige, maar afstandelijke coach Arnold Gerschwiler.

IJzeren discipline
Ze was ondergebracht in een kil, onplezierig kosthuis en de heimwee knaagde. Gerschwiler was bovendien een harde pedagoog. Lof kreeg ze, (trouwens later ook in haar succesvolle jaren) hoogstzelden van hem. 'Not bad', dat was wel zo ongeveer het mooiste compliment dat hij gaf. Maar zo jong als ze was, toonde Sjoukje zich een doorzetter. Geen moment versaagde ze bij de ijzeren discipline die Gerschwiler haar jarenlang oplegde. Haar sprongkracht was fenomenaal, haar elegantie en stijl bleven wat achter, hoezeer daar ook aan gedokterd werd. Ze had er ook niet zozeer de lichaamsbouw voor. Wat dat betreft werd ze afgetroefd door Joan Haanappel, haar concurrente in de begintijd.
Vanaf 1960 was ze een klasse apart in de kunstrijwereld. Zowel bij de verplichte figuren als in de kür was ze iedereen ruimschoots de baas. Ze reeg de titels aaneen. Geen wedstrijd ging meer verloren.

Ze bleef bij dit alles wie ze was: nuchter en eenvoudig. De allures van andere ijssterren waren haar vreemd. Met op de eretribune de koninklijke familie werd Dijkstra in 1964 in Innsbruck olympisch kampioene. Voor Nederland was het de eerste gouden wintersportmedaille.

Aangezien Dijkstra alles gewonnen had wat er te winnen viel, stapte ze over naar de ijsrevue. Tot 1973 bleef ze verbonden aan Holiday on Ice. In 2005 kreeg ze van NOC*NSF de Fanny Blankers-Koen Carrièreprijs. In 2013 kreeg ze een plek in de World Figure Skating Hall of Fame.

Bronnen:
• Sportportretten Sport.nl
• Statistische gegevens: Olympisch Oranje, Ton Bijkerk (Tirion Sport, 2008)
• World Figure Skating Museum & Hall of Fame
• Foto: ANP